Nakakatibo - Miss Universe Edition

Hindi ko to sinasadya. Promise nagkataon lang talaga. 2014 ang last Nakakabading post ko, 2013 ang Nakakatibo. So di ba, malamang due date na ng Nakakatibo. Pero kasi di ba?! As a bakla, kelangan natin pagusapan ang mga nangyari sa Miss Universe. Pero sige, unahin muna natin ang finger worthy na mga babae nung Miss Universe.

1. Kaci Fennell - Miss Jamaica

OO! Hindi na tayo magpapaligoy ligoy pa. Uunahin ko na ang pinaka ikinaloka ko nung pageant na yun. Pero bago ang lahat, background muna. WALANG LAHING PINOY si Miss Jamaica. Kung sino mang siraulo na nagimbento niyan ay magtae sana ng 3 days. Si ate gurl ay supermowdel sa Jamaica. Siya ang nanalo sa Jamaica's Next Top Mowdel. So malamang that explains the Haute Couture bob kemez at ang bubbly na parang naka snort ng cocaine na attitude sa stage. At ang runway walk ni ate gurl! Parang natrain ni Miss J Alexander at pinagalitan with wagayway na "That is your signature walk duhrlin!".

Pero ha, putangina nito kung sino man ang hindi pumili sa kanya para maging Miss Universe ha! OMG! Alam mo ba kung gaano kasakit sa puso na mapaasa ka twice in one pageant?! Nung una kay MJ tapos sabi ko sa sarili ko "Shet Jamaica na to sure na!". Tanginaman! Para akong nanakawan ng cellphone at wallet sa magkahiwalay na oras at sa iisang araw lang!

Was it the hair? Feeling ko. Hindi daw ni ate mamomodel ang Chi hair product at ang mga hair chenez na mga automatic curling iron na paulit ulit sa commercial.

2. Yulia Alipova - Miss Russia

Look at that! Look at that! Peg na peg! At first look maguguluhan ka talaga sa ethnicity ni ate. Parang "Wait, is she Latina? Is she Carribean keme?" Nawala ang Russian hint of blonde and blue eyed churvah!

Akala ko talaga sa totoong buhay papasok si ate kahit man lang top 10. But ekis. Hindi ko alam kung natatakot ang mga tao kay Miss Russia kasi from Russia siya? Pero dapat kasi talaga pinasok siya kasi una sa lahat mahal at maganda ang gown niya ha! Elie Saab! What is Haute Couture!

Sana talaga binraso ni Putin ang pagpasok ni Miss Russia. At matalino si ate! Engineer chenez at CUM Laude pa! Sheetty.

Pero keri lang, hindi ako naapektuhan na hindi siya pumasok sa finalist.

3. Artnesa Krasniqi - Miss Kosovo

Isa pa to! In fairness sa mga galing sa Kosovo ha! Simula nung nakapasok na sila sa tambyolo ng Miss Universe, lahat ng pinapadala nila sobrang gaganda! As in OA sa ganda na model levels. Pero ang pinagkakataka ko, bakit hindi man sila nakakapasok sa kahit ano. Like kahit man lang top 15. Preliminary pa lang ba ekis na? Ganun ba si ate kashunga? Ganun ba ka walang kwenta ang talent niya? Hindi talaga ako makapaniwala. 

Sidenote: Yung first year na nakapasok ang Kosovo nung 2008, yung pinadala nila yung sobrang kamukha ni Angelina Jolie! Si Zana Krasniqi. Teka, same surname. Magkapatid ba sila? Anyway, bet na bet ko yung si Zana! Shet natalo ang lips ni Anne Curtis at Angeline Jolie combined! Google that shit up!

At ha, leche nito ni ate Ford Model nga pala siya FYI. So deadma na rin pala kasi makakarating rin naman pala siya sa New York.

AYAN NA! TAPOS NA!

PAGUSAPAN NA NATIN ANG NANGYARI KAY MJ!

Wag kayong magagalit ha, pero kasi hindi ako sobrang 100% sure na mananalo si MJ. A part of me ay okay lang na matalo tayo. Iniisip ko na lang kasi, dahil sobrang pinaasa tayo ng ilang taon, sana man lang etong year na ang para sa atin. Pero ano ba ang nagpatalo sa atin? Yung National Costume ba na sponsored ng Goldilocks? Yung evening gown ba na pang kasal? Or yung mga nangyari nung Preliminary keme?

Feeling ko may nangyari nung Preliminary na hindi natin alam. Fine sige, pasok na sa jar ang Q&A si ate. Pero malay natin sa talent or keme. Hindi pwede ang National Costume kasi walang bearing siya sa Coronation Night. Not unless, ganun kapangit na tumatak talaga sa lahat ng tao. Pero naiinis ako sa evening gown talaga! Ano ba naman na kumuha sila kay Rajo Laurel ng gown. Or tinapatan nila ang Elie Saab ng Michael Cinco? Or Monique Lluilhier (tama ba spelling?) Kairita sobra ni Araneta!

Anyway, ang pinaka masakit sa lahat ang katotohanan na mas nanalo si Miss Ukraine kay Miss Jamaica. Narinig ba ng mga judges ang pinagsasagot ni Miss Ukraine? Dahil ba mukhang siyang pukpukita kaya siya mas mataas pa kay Miss Jamaica?! EKIS!

At issue sa akin na hindi inaamin ni Miss USA na Disney Princess siya sa Disneyland. Either kinakahiya niya yun or pinagbawal siya ng Disney. Pero I don't think pagbabawalan siya kasi plugging din yun. Puro Taekwondo lang ang pinagsasabi niya. 

Anyway, ayan na.

Kumalma kayo kasi nakalatag na ang Nakakabading ko. Date of posting na lang kulang.

Lovelots,

nyabach0i 

On Being Alone and Lonely

Meron akong weird principles sa buhay. Which I am aware na hindi norm and some parents and oldies might think wrong and very liberated and borderline insane. First and foremost, I have a very unconventional belief about religion. I am Pro Choice and not Pro Life. Pro RH bill. Ayoko nakikitaan ng being emotional, being mushy, and certain kind of sweetness publicly and sometimes privately. Ayoko rin ng PDA. Most especially, I am okay of me being single.

Siguro my choices and opinions were because of past experiences, yes. Or maybe because of what I have seen of others, yes. Pwede rin because I am weird and unstable, yes. Sometimes I would think to myself asking if me being alone is because "eto na yung sure akong hindi ako masasaktan" or is it because "wala rin naman kasi". I actually don't know. It could be both. It could be none of those.

So para san tong post na to? This is to remind myself na there are times I can feel very lonely. Despite my own "belief", I feel sad. Well sabi nga kasi nila, tao pa rin ako. Tsaka given naman sa mga paniniwala ko, I am bound to feel depressed about things.

May mga situation na sobrang makakapagremind sa akin na I am by myself. Like for example, for any hospital events, I am by myself. If I am sick, I take myself to the doctor. If I need a surgery or procedures done, I take myself. Minsan it is fun, since sign of independence or whatever. But most of the times, especially pag tinanong sayo ng nurse kung may kasama ako, I feel very sad. Iba pa rin nga kasi siguro ang may kasama ka or may hahawak ng kamay mo di ba? But then again.

Or ang mga times na bedridden ka because of whatever, may someone na magpapanic for you. Yung pupuntahan ka then will give you soup. Haaaaay.

I mean, okay naman ako. But sometimes di ba, you can't help it. By the way, it's my choice. Basta ang sure ako, if I'll be with someone, sure ako about it. Labo noh? Ako rin naguluhan rin eh. 

It's not like I hate to love or I hate love. I love love. Parang ganito na lang. I love love so much na I can't easily give it to anyone. Or pwede rin I love my love to someone na I can't give it to that someone. Or pwede rin na I love to love love that I don't need to love other people's love. Love love, love love love, love.

Well anyway, I just think I need to blog about this. So sorry kung this is becoming dear diary-ish or sentimental. Promise next one will be baklaan. Haha.

E ganun eh.

-nyabach0i

Queen of the Night

Coz haym da queeeeeeen of da naaaaaayt! Queeennnnn of the naaaaayTTT! OH YEAAAAH! OH YEAH! OH YEAAAAAAAAAAAAAAAAAH!

Aminin mo kumanta ka.

Anyway, oo, ako na ang queen of the night. Night shift. Pinatapon na ako ng night shift. Well, well, well, deadma lang naman. Saktong solitude mode lang at push ang groggy mode. You know, the sheez.

And part ng pagiging night shift ay ang pagsakay sa public transportation ng rashar (rush hour pero yan ang pronunciation ng mga masa #sorrynotsosorry)

Gusto ko lang ishare pet peeve ko sa napaka prestigious na MRT ride. Hindi na ako magrarant out about sa kung gaano siya kasikip, kung gaano siya maraming magnanakaw, kung gaano malalamog ang dede mo, kung gaano mamamatay ang kuko mo kakapak ng mga tao, kung gaano hindi naman totoo ang senior slash buntis area kasi susugod din naman ang mga tao dun, kung gaano kahaggard sa lalakeng area na parang magagang bang ka any any, or kung gaano I wish na 80 pesos ang ticket para may filtering factor. Nope, hindi ako magrarant about it. Bigay ko na sa mga Rappler or the likes yan. 

Eto ang gusto ko ishare. Visual aids for maximum effect.

Picture this. Rashar, elbow to elbow, back to back, sweaty peeps na galing shrubaho at ikaw ay fresh na fresh na parang Nestle fresh. Please refer to the picture above. At dahil back to back na nga kayo, I expect a proper decorum at stable leg power sa mga katabi kong tao. Kasi hello, hindi ko sila jowa para mag body bumpin' kami. Hindi ko rin kamaganak para may-I-kapit sa akin. No, no, no, no, no! 

Pero sige, papalampasin ko ang pasweet na hawak or pasweet na off balance. Hindi naman maiiwasan devah. Hindi pa yan ang issue kong malala. Eto pa...

Tangina naman. Kung back to back na tayo, utang na loob wag ka na magcellphone at wag mo akong sandalan buong ride. Wow ha, pader ako? This is based on a true story (mga hours hours ago lang)

Imagine. Ate gurl making sandal sa malambot kong likod. So syempre naiimbey na ako kasi mainit ang likod niya sa likod ko. So pinush ko ang move move kunwari ako para naman makaramdam. So ang gagawin nito ni Ate gurl, gagalaw ng pasweet tapos pag naging stationary na ulit ako, push niya ang sandal back. So eto ang ginawa ko. Hinayaan ko siya mag dead weight. Sa saktong dead weight at comfortable state na siya, nag forward ako. Off balance si puta. But no no no no! Hindi pa siya tapos. After ko maginternal tawa, bigyan niyo 5 min andyan na naman siya sa likod ko. Pwes. Ako nagdead weight. Naalala kong tabachoi ako. Tangina mo ha, gusto mo sandalan ha, Pak!

Lumipat siya ng pwesto.

Kaya mga ate gurl, let's be responsible in our own leg power. Wag niyo iasa sa ibang tao. Kasi kayo rin, baka madurog kayo pag tabachoi ang gumanti sayo.

Yun lang.

Baboo.

-nyabach0i

Crayola 64 Colors

May mga moment talaga na lakas maka senti. Take note, nagboblog ako sa saliw ng live concert ni Damien Rice sa Youtube. What is torture di ba? Push ang redundant. Saksak puso tulo ang dugo.

May weird "fascination" ako towards sadness. Kasi pag malungkot ako, dun ko naiisip ang mga ideas na nagiging artistic mode. Kaya pag may trigger ng sadness, push ko ang tulak pa more. Kaya eto si Damien Rice sa tenga ko. (Speaking of Damien Rice, palagi akong naluluha sa kanta niyang Blower's Daughter at Dogs. Plus super idol ko siya. Pag yumaman ako, hahuntingin ko siya sa Ireland at papakasalan.)

Well anyway, hindi ako nagblog ngayon para sabihin na malungkot ako. Gusto ko lang ishare ang incident na nasaksihan ko few days ago. Tutal bagong taon naman, share ko na rin ang proof ko na iba na talaga ang mundo ngayon. (Happy new year nga pala!)

One time, nasa tricycle kami ng Mujayra ko. Ang tricycle dito sa amin, animan. Dalawa sa harap, dalawa sa likod ng harap, at dalawa pa sa likod ng driver. To set the reference correctly, nasa harap kami ng Mujayra ko at may dalawang magkaibigan sa likod namin. Eto conversation...

Friend1: Gagi katext ko kanina si Michelle!

Friend2: Nililigawan mo na ba yun?

Friend1: Hindi! Saktong text text lang. Alam ko nililigawan ni Brian (or Bryan ang spelling, whatever) yun eh.

Friend2: Akala ko nililigawan ni Brian yung kapitbahay nila?

Friend1: Alin yung babae or yung lalake?

Friend2: Teka hindi na rin ako sure.

Hold that. Aaminin ko kinilig ako sa thought na may tanungan kung babae or lalake bilang advocate ako ng LGBT equality chuchuchenez. Pero noh, mapapaisip ka. Back up ka ng 10 years ago, never mo maririnig yan out loud. This only means magiging totoo ang theory ko na...

"Push mo pa 10 more years bisexual na lahat ng tao"

Aminin mo, posible di ba? Charoz.

Anyway, yun lang. Sana kumpleto pa daliri niyo. At kung nagbabasa ka upto this point, comment ka please? HAHA.

PS: In fairness sa akin dami kong posts!

Baboo.

-nyabach0i