Kausap ko ang buwan ng 5:34am.
Sa totoo lang.
Kanina pa niya ako sinusundan.
Marami ako gustong itanong.
Bakit.
Paano.
Kaso kitang kita rin naman
Na hindi niya alam ang isasagot.
Hinatid ako ng buwan pauwi.
Kasama ko pa rin siya sa paglalakad.
Habang sa pagtawid, dumikit sa akin ang malakas na tunog,
"Ganito lang pala kabilis mamatay"
Tanong ko sa buwan
"Hindi pa ngayon"
Sagot ng buwan
At bumalik kami sa paglalakad pauwi.
Tuesday, January 22, 2019
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
Innocent. My intentions are pure, White as snow. I don't see myself in you anymore. Shattered glasses, Broken dreams, My heart ...
-
Okay, okay. Alam ko nangako ako ng Nakakabading post. Eeeehhhhhh (ako na hectic at walang magandang excuse). Promise talaga! Promise. P... -
I am drunk And I prefer this Being drunk alone I imagine being drunk Gives you a direct Distorted communication To a Higher Being On ...
