Kausap ko ang buwan ng 5:34am.
Sa totoo lang.
Kanina pa niya ako sinusundan.
Marami ako gustong itanong.
Bakit.
Paano.
Kaso kitang kita rin naman
Na hindi niya alam ang isasagot.
Hinatid ako ng buwan pauwi.
Kasama ko pa rin siya sa paglalakad.
Habang sa pagtawid, dumikit sa akin ang malakas na tunog,
"Ganito lang pala kabilis mamatay"
Tanong ko sa buwan
"Hindi pa ngayon"
Sagot ng buwan
At bumalik kami sa paglalakad pauwi.
Tuesday, January 22, 2019
Subscribe to:
Posts (Atom)
QUARANTINE BLOG 5
simple lang gusto ko. matatampo ka kasi hindi ako gumising ng maaga katulad ng paulit ulit mong sinabi bago matulog magsosorry ako paulit ul...
-
She was always quiet With glistening eyes And a trace of smirk On her lips She had stars on her skin I can trace constellations, ...
-
Innocent. My intentions are pure, White as snow. I don't see myself in you anymore. Shattered glasses, Broken dreams, My heart ...
-
I am drunk And I prefer this Being drunk alone I imagine being drunk Gives you a direct Distorted communication To a Higher Being On ...