Nakakatibo - Okay Fine Tig Isa Na Lang Talaga Edition

Ako na. Ako slightly consistent magblog. Bigay niyo na sa akin. At least di ba, kaya ko pala patunayan na kaya ko pala. Or baka may factor na gusto ko lang mareact sa mga national events recently? Well baka. Or baka kasi sobrang malala lang talaga girl crush ko? Pwede rin. But still, hooray for posting madalas. Ako na. Keclaim ko na to. Claim et!

KANG HYE JUNG

Teka, teka. Bigyan niyo ako ng time to explain. No, I don't watch Koreanovela. But, but, but. May kinaadikan akong isang reality show na korean (#dontjudge). Yung Return of Superman / Superman is Back (whatever ang totoong translation in English). Anyway, its a show na about sa mga tatay na 48 hours wala yung nanay iiwan ang mga bata sa kanila. Tapos ayun tadtad ng camera ang bahay nila para madocument kung pano makakasurvive ang tatay without the nanay.

Anyway, si Tablo (which is idol ko na rapper ng EpikHigh) ay kasama before dito. Etong si ate ay asawa niya. Naiinis ako kasi sobrang ganda ni ate. Not korean looking first and foremost, walang bahid ng plastic surgery, tapos palagi lang siyang mukhang basura sa show. Tapos ang nakakapikon na part, yung mukhang basura niya, pakshet maganda pa rin siya.

Plus, may sayad si ate. Very hip and wala siyang ginagawa kundi pagtripan yung asawa niya. Hence, gusto ko siyang balatan at suotin ang balat niya. Ipepeg ko to pag nagkasawa ako, which will never ever mangyayari. Well, ipepeg ko na lang ang disposition niya in life na siraulo lang siya. Love et. Baliw na hot na babae for the win!

Ayan second picture to prove na ganyan lang itsura niya palagi. Daya amputa. Sarap busuhan ng asido.

So ayun na nga.

In fairness nakakatempt magreact about sa mga nangyayari recently. Sabi ko nga sa kinausap ko (nakalimutan ko kung sino), sana pwede itrade ang citizenship. I schwear, willing ako maging low life sa isang nordic country. Kahit taga linis lang ng isda. Maging Icelandic, Swedish, blah blah lang. Leche. But no, hindi ako magrereact sa post na to about Pinas ganap. No. I'll save it for later. Masyadong maganda si ate sa taas para dun.

Yun lang.

In fair, wala pang 3 min ang post na to. Kasama na ang downloading ng pics.

Mediocre.

Baboo.

-nyabach0i

DISAPPEAR

Talked to the moon at 5:34 AM.
She showed me a girl with a grey face.
Blurred in time.
Buried in blank faces.
Swimming in oceans of silver-lined clouds.
As I pondered realization
And painted rain clouds over my tears.
I asked if I can swim with the clouds.
And disappear.





The moon said no.

Naniniwala ka ba sa forever? #ALDUB

Before anything else, I like to put it out there na fan ako ng Aldub. Primarily because of Maine Mendoza. And because mukhang eto ang usong uso ngayon, baka kasi iniisip niyo ano nga naman ang opinion ni nyabach0i about Aldub? Well you are just in luck. Dahil magdededicate tayo ng isang buong post para sa Aldub!

YEHEEEEEY!

Okay fine. Napulot ko si Maine Mendoza sa mundo ng viral Dubsmash videos. Sa samdamukal na lumaganap, sa kanya ako tuwang tuwa. Mas lalo na ang Kris Aquino ones. Benta nung mga Feng Shui clips kasi puta. Dentonnn! Ingriiiid! AAHHHHHHHH! And that didn't stop there! Umulan pa ang Dubsmash niya. So sabi ko, infair kay ate, may chance siya maging artista like for real real. Aminin niyo, may fez siya compared to other Dubsmasher. Devah?

So ano nga naman ang opinion ko? Eto:

Hindi ko kilala si Alden Richards. Hindi ko alam na may Alden Richards pala. Wala akong alam na previous shows, movies, recording contract (if ever), commercials, or kahit sex scandal. Waler. Waley. Nakilala ko siya, no not sa Eat Bulaga at sa kairitang That's My Bae (but what is bae really? ---next time natin pagusapan), but sa isang araw na kinilig si Yaya Dub nung zinoom in ang mukha ni Alden na nanunuod sa kanya nung nasa All for Juan, Juan for All si ate gurl. Yes I am taking about the Problem Solving July 16 episode).

So naniniwala ako, na kelangan magpasalamat ni Alden kay Maine. Ng Malala. As in ng wagas at taos puso. Nagkaroon si kuya ng name (or ng career) dahil kay ate Maine. Naniniwala ako na kelangan niyang jowain si Maine ng totoo. Kelangan niya rin magpasalamat kay Maine na hindi niya kinailangan na gumawa ng sex scandal para lang makilala ko. At pinakaimportante, kelangan niyang kembangin ng wagas at walang pagaalinlangan. As in yung baldado levels. 

Pa-thank you man lang.

Yun lang opinion ko.

#AldubSaTamangPanahonnaKembangan

HAHAHAHAHA!

Charoz.

-nyabach0i

DREAM WEDDING

Para ito sa mga kinasal na shotgun wedding. Hahaha. Joke lang. Well fine, to be honest #realtak, this was written para sa kilala kong kinasal na madali pa sa alas kwatro ang nangyari. So there, inspiration eme eme. 

Kung nakakarelate ka, this is for you.

I have always dreamed of that glittering aisle I would walk in.
Slowly, I told my little girl self.
I will be walking slowly.
And as I walk, pictures of good memories would run through my mind.
I will stop at the middle.
Close my eyes and smile.
There at the end of the aisle,
a blurred vision,
of my love.
My future.

I have already walked my aisle.
Two months ago.
My eyes are still closed.
Visions of what could have been
Slowly blurring away.
I will keep my eyes closed.
To keep my tears inside.

Shokot Borokot Nyorokot

Prologue: Charoz lang sa prologue.

Okay fine! Walang blog na maliligwak ever! Tama nga kayo, konti na lang tayong blogger. Sino ba naman ako para maginarte at burahin na naman tong blog ko. Staying power! Wooo!

Kakagaling ko lang sa Boracey which is where the cool kids at. Correction, where the main office of United Colors of Benetton at. At habang sa saliw ng Tonsils kong polka dots sa nana at sa lagnat kong mala MersCov, napaisip ako ng mga bagay bagay. Feeling ko kasi matitigpay na ako sa Departure Area kakadelay ng Cebu Fuck. So ano nga tong post na to? Para san at bakit kelangan niyo malaman? Well guys, let me explain sa susunod ng stanza.

Stanza?! Kanta?

Habang nakatulala ako sa kawalan at inaantay si flight 5J599 na maganap, inisip ko ang mga choices ko sa buhay. Alam mo yun, nagfaflashback na ang buhay ko right before my very eyes sa saliw ng chills ko. Kasama na rin ang fears ko in life. Factor dito kasi ang barko, ferry, bangka ride na magaganap from Jetty Pork to Boracey (will explain in item #3). Narealize ko na bawat tao, may not-so-weird-weird fears. Irrational fears? Basta. Apart na nagstart to thinking about my great great fear like death ng mahal buhay, malibing ng buhay, etc, etc. But not yan. Legit fears yan. At mga painarteng Phobias give ko na rin. At dahil gusto ko mag paka vulnerable mode and dear diary mode, seshare ko sa inyo. And of course, to remind myself.

NYABACH0I'S TOP 5 FEARS IN LIFE (TEN-TEN-NE-NEEEEEEN!)

1. MAPUNTA SA LOOB NG KOTSENG KUNG MAGSWERVING WAGAS OR ALSO KNOWN AS MAINVOLVE SA ROAD ACCIDENT

Hindi ko to kayaaaaa! Eto ang number 1 fear ko talaga (well again, apart sa mga pinagsasabi ko sa taas).

Kung bibigyan ako ng option na malaman ang future, aalamin ko lang ang isang bagay. Kung paano ako mamatay. Yan ay para lang masigurado na hindi car accident or any road vehicle related keme! Kahit ano wag lang car accident!

Pakiramdam ko sa bawat swerve tumatalsik kaluluwa ko! Tapos combohan pa ng swerving na kotse tapos inaantok antok si kuya driver! Mauuna siya mamatay sa akin puta siya!

2. TUMAWID

Ok fine. This is just related to number 1. Parang deconstructive car accident lang ang nangyari. Fine.

May malaking factor dito ang main reason na ilang beses na ako muntik nang masagasaan. Pero ang pinakamajor na muntikan mabangga incident ay ang involved ang truck. Give ko kay kuya truck, hindi siya nagkulang ng busina. Sadyang naka MP3 player ako nun sa saliw ng body bumpin' music. So walang narinig si nyabach0i. Ang ending, umakyat sa gutter ang truck para iwasan ako at wit mategi.

So ayan, major fear na siya in life. With or without PedXing, takot ako. Kahit malayo ang kotse, pag meron at wala akong kasama, may onteng stroke moments talaga. Ayoko maging road kill.

3. TUMAWID NG KACHEAPAN NA WOODEN PLANK PARA MAKASAMPA SA BANGKA

I hate that lakaran. I hate et! Providence na sobra ang feeling. Plus, kung maalon, sure na maooverboard ka. Tapos imaginin mo na dala mo bagahe mo or tapos buhat mo ang anak mo. So pano ka na pala tatawid?!??

Ok fine! As a tabachoi, nakakakaba to. What if nabale? What if naout of balance ka? What if hindi ka kaya alalayan ni kuya bangker (Bank = banker; Bangka = bangker).

But actually, ngayon na iniisip ko ulit, yung issue dito yung fall mismo or ang maoverboard. Kasi makikita ng ibang tao na nagpagulong gulong ka. Auto sira ng reputation. 

So again, dahil kelangan mo nga tumawid from semento going to ferry or kacheapan na bangka para makarating to Boracey, so ayan nagtrigger si fear number 3.

4. MALAGLAG PABABA NG STAIRS

Ok fine. Let us state the obvious, walang may gusto malaglag sa stairs. Same thing as above na may "overboard" moment at out of balance something something fine. But hindi yan ang reason ko dito.

Ang fear ko is the fact na magtutumble ka from above going down. Meaning, mahaba ang pain thougts mo. Uh! Ah! Uh! Ah! Uh! Ah!

Gets? Haba ng pain na yun di ba?

5. MAKASIRA NG MONOBLOC CHAIR

Side kwento. May officemate ako na matangkad na mej malaki. Nakasira na siya ng tatlong office chair. OFFICE CHAIR. Like legit office chair. Sikat na siya. Parang maririnig mo na lang na may mababasag na malakas, then true enough, sira na ang office chair.

Real kwento. To be honest, hindi pa ako nakakasira ng Monobloc. Maniwala man kayo or hindi. Siguro hindi pa ako tabachoi enough. But I guess dahil sa sobrang fearful ko about this, kaya ako cautious about makasira ng Monobloc.

But seriously, never. Neveeeer.

Now that I have shared parts of me, edi inyo na.

Charoz.

But anyway, I just feel like sharing.

And for more sharing, nakikinig ako ng Resentment ni Beyonce. Bakit hindi ako si Beyonce? I mean kaya ko naman ang sing and dance. Teka try ko.

Okay I partially died. But still, why am I not Beyonce? Why?

Ah, alam ko na. Kasi hindi ko gusto lips ni JayZ.

Okay fine. Ayoko na maging Beyonce.

Anyway, yun lang.

-nyabach0i